Kąpielisko pod sosnami na bydgoskim Miedzyniu. Tu będzie kąpielisko...

    Przez lasek na ukos, między dzisiejszymi ulicami Plażową i Bronikowskiego w Bydgoszczy, od dziesięcioleci wiodła droga w kierunku mostu na Kanale Bydgoskim. Mieszkańcy Miedzynia pieszo udawali się tędy na Okole, na trakt  nazwany potem ulicą Berlinerstrasse (dzisiejsza ul. Grunwaldzka). Stąd dalej docierali do śródmieścia. Dzieci z Miedzynia  do 1929 r. pokonywały wyżej wspomniany lasek zdążając tędy do szkoły podstawowej mieszczącej się na Czyżkówku. Tam też miedzyńscy katolicy w niedzielę udawali się tą drogą do swego kościoła parafialnego.

   Miejsce to obrazuje fragment planu Bydgoszczy wydrukowanego ok. 1913-1916 r. w berlińskim wydawnictwie A Dittmann'a  - Plan der Stadt Bromberg mit Vororten - Druck und Verlag A. Dittmann 

Fragment planu Bydgoszczy Dittmanna'a z 1913-1916 r. Czerwoną linią zaznaczyłam VI śluzę na Miedzyniu i most przez Kanał Bydgoski  oraz przyległy do nich lasek, gdzie w dwudziestoleciu m-dzywojennym powstał Klub Sportowy Gwiazda a na początku lat  pięćdziesiątych  basen kąpielowy.

  Miejsce   to miało   także jeszcze   inne znaczenie.  Lasek ten wraz ze   strumieniem   przy   trakcie wiodącym na Nakło (dzisiejsza ulica Nakielska) od dziesięcioleci był miejscem chętnie odwiedzanym wiosną i latem przez bydgoszczan spragnionych wypoczynku na łonie natury blisko wody. Rekreacyjne właściwości tego terenu wzrosły od kiedy zbudowano Kanał Bydgoski.  „Śluzy” stały się  bardzo popularnym kompleksem wypoczynkowym. 

 

W tym domu Carla Schuelera, na rogu ul. Nakielskiej i Plażowej, mieściła od początku XX w. restauracja z ogródkiem kawiarnianym - stan obecny

    Zapewne dlatego też od początku XX w. zaczęły tu funkcjonować restauracje z ogródkami kawiarnianymi: do 1933 r. przy ul.Nakielskiej 88 (róg z ul. Plażową) oraz do 1926 r. Franciszka Wilkego przy VI. Śluzie. W 1920 roku powstał przy ul.Bronikowskiego klub sportowy Gwiazda.  W pozostałej części lasku, między tym  obiektem a ul. Plażową,   także po II wojnie światowej liczni mieszkańcy Bydgoszczy spędzali wiosenne i letnie dni, zażywając niebezpiecznych kąpieli w Kanale Bydgoskim. Być może ten  fakt, a także  uroda tego miejsca i potrzeby bydgoszczan spowodowały, że na początku lat pięćdziesiątych XX w. postanowiono obok  boiska sportowego wybudować  odkryty basen kąpielowy.

   Przewodniczący Prezydium  Miejskiej Rady Narodowej w swoim przemówieniu wygłoszonym podczas  otwarciu kąpieliska   w dniu 14.08. 1954 r. powiedział: „Miasto nasze od szeregu lat dotkliwie odczuwało brak takiego obiektu, który by w okresie letnim mógł zaspokoić potrzeby ludności, albowiem stara pływalnia przy ul. Żeglarskiej jak również  basen kąpielowy pobudowany po wojnie przy fabryce „Kabel Polski” nie wystarczały dla szybko rozwijającego się miasta.”  

Budowa

   Pierwsze prace ziemne rozpoczęto we wrześniu 1951 r. Potem nastąpiła przerwa wskutek braku materiałów budowlanych. Dopiero w 1954 r. staraniem władz bydgoskich Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego oraz Naczelna Rada Odbudowy Stolicy  udzieliły potrzebnych na budowę środków finansowych i materiałowych. Powołano też Społeczny Komitet Budowy Kąpieliska i od czerwca 1954 r. prace ruszyły pełną parą. 

Tak to się  zaczęło...

Cegły przewożono różnymi środkami transportu - samochody ciężarowe

Cegły przewożono różnymi środkami transportu - wóz konny

   W ciągu 11 tygodni obiekt był gotowy. Tak szybkie tempo prac było możliwie dzięki mobilizacji wielu czynników. Na apel Prezydium Miejskiej Rady Narodowej pospieszyło z pomocą w robociźnie, materiałach, transporcie i sprzęcie kilka przedsiębiorstw  budowlanych i pokrewnych branż. 

Mieszkańcy Bydgoszczy pomagali przy budowie kąpieliska

Pomoc również niosły kobiety, bezinteresownie włączając się  w prace ziemne czy porządkowe. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mury szybko pięły się do góry

    Pomoc również nieśli obywatele, bezinteresownie włączając się  w prace ziemne, murarskie czy porządkowe.  Prasa lokalna odegrała w tym też swoją rolę. W trakcie budowy kąpieliska Gazeta Pomorska (z 29. czerwca 1954 r.) agitowała: „Organizacyjne zabezpieczenie systematycznej pomocy może poważnie przyspieszyć budowę kąpieliska. To sprawa wszystkich mieszkańców Bydgoszczy.” 

  

 

W dniu otwarcia odbył się krótki pokaz pływania

 

Po uroczystości otwarcia udostępniono basen publiczności

   Otwarcie kąpieliska odbyło się 14. sierpnia 1954 r. o godzinie 15. Po części oficjalnej odbył się krótki pokaz pływania i ratownictwa w wykonaniu bydgoskich pływaków, a następnie udostępniono obiekt publiczności.