Dziecięcy świat wiedzy/ takiesobieblogowanie.blogspot.com

niedziela, 1 lutego 2015

BIBLIOTEKA W SŁUŻBIE NAUKI I OŚWIATY



   Słowo biblioteka  wywodzi się ze słów greckich biblion albo biblos = książka oraz theke=składnica. Obecne znaczenie tego słowa jest różne. Może oznaczać:

- pomieszczenie dla książek (budynek, lokal, szafa), 

Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy - Stary Rynek 24




 - księgozbiór prywatny lub publiczny

 

-  instytucję, która gromadzi i udostępnia księgozbiór



   W przeszłości termin biblioteka miał jeszcze inne znaczenia, ale z czasem przybierał coraz bardziej instytucjonalny sens. Obecnie biblioteka oznacza instytucję usługową, która upowszechniając dorobek myśli ludzkiej ma ogromny i niedoceniany wkład  w rozwój nauki, gospodarki, kultury i oświaty.

Do podstawowych funkcji bibliotek należy:
- planowe gromadzenie i uzupełnianie posiadanych zbiorów
- opracowanie ich według obowiązujących norm i przepisów
- przechowywanie w odpowiednim porządku i zabezpieczanie
- informowanie o nich i ich zawartości oraz upowszechnianie wiedzy na  ich temat
- udostępnianie czytelnikom.

   Wiele innych, podstawowych wiadomości o bibliotece można znaleźć w Wikipedii pod hasłem: Biblioteka.

ZBIORY SPECJALNE

Są takie działy w bibliotekach,
w różne pamiątki przebogate.
Tu znajdziesz dawną mapę nieba;
tu spotkasz się z przeszłości światem.

    W skład księgozbioru bibliotecznego wchodzą przede wszystkim dokumenty tekstowe – książki, czasopisma, rękopisy, ulotki. Pod koniec XIX w., w miarę powiększania się zasobów dużych bibliotek, zaczęto wyodrębniać zbiory specjalne  – dokumenty biblioteczne, które z różnych powodów wymagają innego  traktowania  niż zwykłe druki.

Organizacja
   Tradycyjnie do zbiorów specjalnych zalicza się: zbiory rękopisów, stare druki wraz z inkunabułami (książki wydane do 1500 r.), zbiory kartograficzne, zbiory muzyczne (wydawnictwa nutowe i nagrania płytowe) i zbiory graficzne. Ponadto, w niektórych bibliotekach istnieją zbiory: numizmatów i ekslibrisów. Obecnie pojęcie zbiorów specjalnych coraz bardziej rozszerza się. W niektórych bibliotekach gromadzi się też dokumenty życia społecznego (afisze, plakaty, druki ulotne itp.), fotografie,  mikrofilmy, fotokopie, przeźrocza i inne tego typu dokumenty powstałe przy pomocy techniki fotograficznej (reprografia). W bibliotekach technicznych gromadzone są również zbiory specjalne, takie jak: normy, patenty, opisy konstrukcyjne, katalogi, cenniki, rysunki techniczne itp.
    Na podstawie tego wyliczenia można zauważyć jak różne formy fizyczne i zapisu mają te zbiory i jak wiele odrębnych dziedzin wiedzy i sztuki reprezentują: historię (rękopisy, dokumenty życia społecznego), historię sztuki (grafika, numizmaty, ekslibrisy, fotografie i in.), film (płyty DVD), geografię (kartografia), muzykę (nuty, płyty), bibliotekoznawstwo (stare druki).

Status
   Status zbiorów specjalnych w stosunku do zbiorów książek i czasopism w bibliotekach nie jest równorzędny. Sprawdza się w praktyce teza Jacka Wojciechowskiego (zob. artykuł „Biblioteka jako wielosemiotyczne medium komunikacji społecznej” w „Rocznikach bibliotecznych” z 1991 r. z. 1-2), że „wprawdzie wśród wytycznych dla bibliotek publicznych pojawiły się sugestie wprowadzenia tych przekazów [tzn. zbiorów specjalnych] do bibliotecznego obrotu, ale wciąż w formie uzupełnienia w postaci materiałów poniekąd drugorzędnych”. Wśród wielu bibliotekarzy, i to niestety także wśród tych, którzy mają wpływ na zarządzanie bibliotekami, pokutuje przekonanie, że placówki biblioteczne są przede wszystkim zbiornicami książek i czasopism. O drugorzędnym traktowaniu zbiorów specjalnych przez władze nadrzędne bibliotek świadczy również rozporządzenie Ministerstwa Kultury i Sztuki w sprawie obowiązkowego egzemplarza regionalnego. Nie przewiduje się w nim wydawnictw audiowizualnych.
   Choć według głoszonych idei bibliotekarskich celem działania bibliotek jest umożliwienie społeczeństwu uczestnictwa w szeroko rozumianej kulturze, w praktyce zawęża się to do uczestnictwa w kulturze druku, ponieważ kiedy brakuje pieniędzy w większości bibliotek oszczędza się przede wszystkim na zbiorach specjalnych. Z perspektywy swojego przeszło trzydziestoletniego doświadczenie chciałabym wtrącić uwagę, że to duży błąd. Malejąca liczba czytelników, korzystających  w bibliotekach z książek i czasopism, świadczy o tym, że oczekiwania młodego pokolenia są inne niż kilkanaście lat temu. Posługuje się ono coraz chętniej poza piśmienniczymi formami przekazu, dlatego oferta biblioteki nowoczesnej, dostosowującej się do potrzeb współczesnego użytkownika, powinna zawierać po równi według możliwości finansowych najwartościowsze, ukazujące się na rynku, formy przekazu różnego rodzaju twórczości naukowej i artystycznej.

Pracownicy
   Ważną kwestią są kwalifikacje pracowników opiekujących się zbiorami specjalnymi i ich wynagrodzenie. Praca bibliotekarza przy tego rodzaju zbiorach wymaga – obok znajomości podstawowych zasad techniki bibliotecznej – specjalnych umiejętności fachowych np.  z dziedziny archiwistyki, kartografii, muzykologii, historii sztuki. Są to na pewno zbiory trudniejsze do opracowania niż książkowe (zob. artykuł J. Sadowskiej „Problemy retro konwersji zbiorów bibliotecznych w Polsce” w czasopiśmie „Bibliotekarz” 1996 nr 7-8). Niskie płace bibliotekarzy  powodują, że niewiele specjalistów dziedzinowych podejmuje tę pracę. Jest to wielka szkoda dla jakości opracowania i upowszechniania tych zbiorów. Zdarza się, że wielkiej wartości woluminy biblioteczne czekają dziesiątki lat na opracowanie, ponieważ w danej bibliotece tak długo brakowało fachowca, który by się nimi zajął. Organizacja i zasady funkcjonowania zbiorów specjalnych w wielu bibliotekach, szczególnie publicznych, pozostawiają wiele do życzenia co odbija się na poziomie ich działania. Traci na tym także wiedza społeczna na temat wartości polskich zasobów o znaczeniu ogólnonarodowym.   


BIBLIOTECZNE ZBIORY  SPECJALNE    

Biblioteki to skarbnice, gdzie w książkach wiedzę się znajduje -
taki obiegowy pogląd wciąż wśród ludzi pokutuje.

Są jednak działy w książnicach,o czym warto opowiedzieć,
gdzie są źródła do historii, z których można się dowiedzieć

jak myśleli i jak żyli ludzie w wiekach bardzo dawnych:
są grafiki, stare mapy, rękopisy twórców sławnych;

Plan szyku bojowego w okolicy Korfu z 1716 r., J. B. Homann, Norymberga - ze zbiorów bydgoskiej biblioteki


są medale i herbarze; katalogi i afisze;
fotografie i pocztówki, fotokopie, mikrofisze.

Znajdziesz w dziale tym muzykę zaklętą tu w druk muzyczny
oraz płyty, których dźwięki tworzą nastrój fantastyczny.

Ozdobna oprawa nut z okresu secesji - ze zbiorów bydgoskiej biblioteki


Są tu także takie książki, co zwą się starodrukami.
Pierwsze z nich – inkunabuły, przeszło pięćset lat są z nami.

Biblioteka Bernardyńska w Bydgoszczy - frag. pomieszczenia w bydgoskiej bibliotece publicznej


W takich działach bibliotecznych – niezwykłych, niemal astralnych
są pamiątki różnorodne.To działy zbiorów specjalnych.

Książnice  z tymi działami istnieją na całym świecie.
Także w Bydgoszczy przy ulicy Długiej taki dział znajdziecie.


Eulalia  Ryszkowska


Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy, ul. Długa 41. Siedziba Działu Zbiorów Specjalnych 




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz