Przed pojawieniem się czasopism modowych na początku XVIII wieku wiadomości o modzie były rozpowszechniane przez ludzi związanych z produkcją tkanin i ubrań. Krawcy objeżdżali siedziby bogatszych klientów i demonstrowali im najnowsze fasony. W krajach, które posiadały kolonie, wysyłano lalki ubrane w modele nowych strojów.
Page_de_titre_du_Cabinet_des_modes_1785._Gravure_Second_Cahier_Planche_III_Lecler_del._Duhamel_sculp. |
Bertuch_Journal_des_Luxus |
Gdy ok. 1770 r. pojawiła się zamożna burżuazja, której majątek otwierał dostęp do najwyższych warstw społecznych, na dworze francuskim zapanowała moda pełna udziwnień i ekstrawagancji. Przez 10 lat królowały suknie na ogromnych rusztowaniach zwanych panier (Suknia angielska i suknia polska) i rozbudowane fryzury (nawet męskie peruki). Jednak w miarę przenikania się sfer dworskich i mieszczaństwa ekstrawagancje podkreślające różnice statusu społecznego utraciły znaczenie, a nabrały go względy praktyczne i wpływy mody angielskiej przeżywającej zmiany związane z rewolucją przemysłową. Znikają całkowicie krynoliny i ogromne fryzury, nakryciem głowy staje się dekorowany piórami i wstążkami kapelusz.
Oto kilka rycin modnych kapeluszy i czepków z Magasin des modes nouvelles françaises et anglaises 1786/87: