Kanał Bydgoski - opowieść rymowana

Kanał Bydgoski doczekał się wiele opracowań, zarówno niemieckich jak i polskich. Także dużo informacji na ten temat można znaleźć w Wikipedii.

W wielkim skrócie popularyzuję ten unikatowy zabytek w formie rymowanej.  

W czasie rządów króla Stasia Polacy przygotowywali

plan kanału bydgoskiego, lecz go nie zrealizowali,

bo nastąpił rozbiór Polski. Niemcy pomysł ten przejęli

i po roku od zaboru wnet budowę tę zaczęli.

Lubostroń Płaskorz.w sali rotudnowej. Marianna Skórzewska przedst. Fryderykowi Wiel. plany budowy Kanału Bydgoskiego.

Szybko kanał zbudowali, ze śluzami i mostami.

Połączono Odrę z Wisłą zgodnie z polskimi planami.

Popłynęły barki, tratwy. Na nich szypry i flisacy.

Wieźli zboże, skóry, drewno. Wzrosła Bydgoszcz z tej ich pracy.

Krótko potem nad kanałem piękne planty utworzono

i nad brzegiem liczne krzewy oraz drzewa posadzono. 

Wnet kawiarnie tu powstały z ogrodami muzycznymi –

„U Wilkego” czy „Kwiatowa”, z lampionami ozdobnymi.

W okresie międzywojennym tę tradycję podtrzymano.

Dzięki Brdzie i kanałowi gospodarkę rozwijano.

Z portu tutaj wypływały barki z towarem wszelakim –

węglem, wapnem, kamieniami - na bydgoskie wodne szlaki. 

Przez Okole oraz Miedzyń, stąd na Prądy do Noteci,

dalej Wartą aż do Odry – wiedzą o tym nawet dzieci.

Po drugiej wojnie światowej bydgoska żegluga trwała,

i do teraz, mimo zmian, jak działała tak wciąż działa.

Dzisiaj kanał już nie pełni dawnych funkcji, ale za to

jest zabytkiem i atrakcją dla turystów w każde lato. 

Wozi ludzi tramwaj wodny od spichlerzy aż do „Gwiazdy”.

O tym jak tu żeglowano może się dowiedzieć każdy.

W czasie drogi fale, śluzy cicho szemrzą o historii.

Wspominają dni świetności, gospodarczej dawnej glorii.

Na Okolu jest muzeum. Tu się dowiesz o kanale,

poznasz jego dawne dzieje, kiedy istniał w pełnej chwale.

Napisała Eulalia Bydgoszczy

Zamek w Bydgoszczy - opowieść rymowana

   O zamku bydgoskim można znaleźć wiadomości w starych i nowych przewodnikach po Bydgoszczy, w Kalendarzu Bydgoskim czy w Wikipedii. 

   Ja przedstawiam  tu opowieść w formie rymowanej z nadzieją, że dzieci i młodzież łatwiej przyswoją sobie podstawowe wiadomości o tej ważnej w dziejach Bydgoszczy budowli.   

Bydgoszcz miała kiedyś zamek

murowany i obronny,

a na zamku pan starosta

ważne swe sprawował rządy.

Zamek bydgoski na makiecie dawnej Bydgoszczy

Król Kazimierz to rozkazał,

aby twierdzę zbudowano.

Budowa w średniowieczu. Zamek bydgoski zaczęto budować ok. 1343 r.

Miała bronić polskich granic.

Trudu tu nie żałowano. 

Makieta dawnej Bydgoszczy - zamek bydgoski jest w środkowej części  lewej strony zdjęcia

Zamek swoje baszty prężył

na wzgórzu, poza murami.

Otoczony wodą z fosy.

lśnił z dala umocnieniami.

Różni bardzo ważni goście

często tutaj przyjeżdżali -

monarchowie i książęta.

Kronikarze zapisali, 

że Kazimierz zwany Wielkim

nieraz zamek wizytował.

Jako fundatora miasta

lud z radością go przyjmował.

I Jadwiga, wnuczka Piastów

także zamek odwiedziła.

Wkrótce potem karmelitów

do Bydgoszczy sprowadziła.

Był tu też Kazimierz Słupski,

Jagiełło i Jagiellończyk,

i Jan Olbracht, Zygmunt Stary

na tym lista się nie kończy.

Także król Stefan Batory

zimą z Torunia  przyjechał.

Troski mieszczanom bydgoskim

okazywać nie zaniechał.

Po nim władcy z rodu Wazów

w naszym mieście przebywali

i w komnatach ze swą świtą

po królewsku ucztowali.

Wkrótce potem „potop szwedzki”

zalał Bydgoszcz aż po brzegi

i na zamku wrogi żołdak

miał swój wikt oraz noclegi.

Trwały bitwy, pertraktacje.

Szwedzi długo się bronili.

W końcu walkę tę przegrali,

ale zamek nasz zniszczyli.

Zamek Bydgoski - ruiny ok. 1895 r.

Legły w gruzach dumne baszty,

już nie lśniły umocnienia

i powoli dzielna twierdza

wpadła w mroki zapomnienia.

Nie umarła jednak pamięć

o Bydgoszczy dziejach dawnych.

Wciąż wskrzeszamy ją na nowo,

także o budowlach sławnych.

Zamek bydgoski - makieta w pobliżu miejsca, gdzie stał zamek

Jest nad Brdą makieta zamku. 

Znów lśnią mury, umocnienia,

aby o historii miasta

uczyć nowe pokolenia. 

Napisała Eulalia Ryszkowska